To wysyłam drugą część wywiadu i mam nadzieję, że się spodoba!
*****
Ukrainka w Polsce
Rozmawiałam z koleżanką Lizą z Dniepropietrowska (Dniepru), obecnie w Gdańsku.
1. jest być Ukrainką w Polsce? Jakie problemy, ciekawe sytuacje mają miejsce, itd.?
1. No nie powiem nic specjalnego na ten temat, bo jestem nie pierwszą Ukrainką w Polsce. Ciekawą kiedyś rozmowę miałam, jak szukałam miejsce dla odbywania praktyk. No i trafiłam na taką Pani, którą bardzo zainteresowało moje nazwisko (bo pisałam jej na maila i przed tym mnie nigdy nie widziała). I właśnie zainteresowało jej to że jestem Ukrainką w Gdańsku. Bo ta Pani robi projekty związane z ludźmi z zagranicy i sama chyba z Białorusi pochodzi, ale w języku rosyjskim nie mówiła. No i podoba mi się to że w Gdańsku ludzie po prostu interesują się rosyskojezycznymi ludźmi i wgl kimś z innych krajów. To jest bardzo fajne i miłe.
2. Czy spotkałaś się ze stereotypami? Co to było?
. Powiem Ci, że w Ukrainie stereotypów i tych, kto nimi myśli jest o wielu więcej. Dlatego w Polsce czuję się bardzo wolna od tego wszystkiego.
3. Jak oceniasz różnice kulturowe? Czy są duże, czy raczej niewielkie?
3. Duża naprawdę jest różnica. Bo pochodzę z przemysłowego miasta i tam kultura jest na poziomie tak sobie. A jak trafiłam do Gdańska, to od razu rzuciło mi się w oczy to, jak ludzie traktują swoje otoczenie. Z jakim szacunkiem podchodzą do przeszłości. No i czasami też jest tak że kiedy gadam z kimś to odczułam że trochę jesteśmy z innych światów. Inaczej patrzymy na te same rzeczy. To mnie fascynuje, bo zawsze mogę czegoś nowego się nauczyć.
4. Co cię zaskoczyło w Polsce?
4. No to może pytanie nieco związane z poprzednim, ale właśnie byłam bardzo przyjemnie zdziwiona tym że tu po prostu ludzie są bardzo mili do innych. I częściej się uśmiechają. Bo moje miasto jest bardzo szare i straszne rzeczy tam się czasami dzieją (nie chcę żebyś myślała że w więzieniu wyroslam, po prostu to jest taka osobista rysa przemysłowego miasta, że nie za bardzo dbano tam o coś inne).
5. W jaki sposób widzisz Polaków? Jakie cechy według ciebie posiadamy?
5. Śmieszni jesteście. Z tą różnicą że konczycie szkołę mając prawie 20 lat, to w tym wieku jesteście prawie dziećmi. Ja skończyłam szkołę w 16, także byłam wtedy na poziomie polskiego 20latka no i dziwnie się czułam. Niby są starsi, ale jednak nie)😄 ogólnie czasami mi się wydaje że Polacy są bardziej otwarci i bliżej do siebie. Ale każde społeczeństwo działa tak naprawdę na podobnych zasadach, wszędzie są idioty )
6. Jakie problemy miałaś z językiem polskim? Jakieś zabawne nieporozumienia?
6. Miałam problemy, jak i każdy, kto przejeżdża do nowego kraju. Niby uczyłam Polski, ale kiedy przyjechałam miałam takie wrażenie że nie było tych dwóch lat nauki. Ale nie miałam w sumie wyboru, musiałam się uczyć. Pierwsze pół roku studiów to był koszmar, bo nie rozumiałam połowy z tego, co do mnie mówią. Teraz też są rzeczywiście niektóre słowa, których nie znam lub nie pamiętam, ale chyba już trochę lepiej posługuje się tym co znam) Zawsze śmiałam się że słowa "urlop", urocze jest. Podobne do tego jak gołąb mówi
7. Czy interesujesz się polskim kinem, czy literaturą?
7. Tu powiem Ci że kiedy chodzi o literaturę, to jednak preferuję rosyjską. Ze względu na to że po prostu lubię ten język i najlepszą poezją zwłaszcza jest tylko w języku rosyjskim.
8. Jak twoi krewni zareagowali na twój wyjazd do Polski?
8. O szczęście ona stąd się wyprowadza! Coś w tym rodzaju😄 ogólnie mam bardzo ciepłe związki z rodziną, oni mi dużo pomagają, jak mam możliwość to przyjeżdżam do nich. Przed pandemią to i oni do mnie przyjeżdżali, ale wiadomo...
9. Jakie stereotypy na temat Polski słyszałaś przed wyjazdem?
9. No nie wiem, że piwo bardzo lubicie. Ale to nie jest stereotyp, tylko prawda życia) .
10. Czy podoba ci się w naszym kraju?
10. Tak, bardzo! Nie zbyt jeszcze dużo zwiedzalam inne miasta. Ale wszystko oprócz Warszawy (bo nie lubię stolic) mi się bardzo podoba.
*****
Mam nadzieję, że również się podobało!
Miłego!
D.C.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz